HAND/POLS

De hand is een ingewikkeld lichaamsdeel dat samen met de pols een verzameling is van maar liefst 29 verschillende botjes. Te weten de kootjes, de middenhandsbeetjes, de handwortelbeentjes en de beide onderarms botten (ellebpijp en spaakbeen). Om alle verschillende bewegingen met de hand en de vingers te kunn maken is er een uitgebreid netwerk van spieren en pezen aangelegd.

Aan de binnenzijde van de pols liggen de buigpezen samen met de zenuw (nervus medianus) in een holte die aan de ene zijde gevormd word door de handwortelbeentjes en aan de binnenzijde door een stevige bindweefselplaat. Soms raakt de zenuw bekneld waardoor er pijn en doofheid/tintelingen in de hand ontstaat (met name de middelste 3 vingers) De ervaring leert dat een injectie hier veelal een goed resultaat kan geven, indien dit onvoldoende resultaat geeft zou men nog een chirurgische ingreep kunnen overwegen.

De pezen in de hand zijn gedeeltelijk omhuld met een peesschede. Het kan gebeuren dat een pees ontstoken raakt en hiermee raakt soms ook de peesschede ontstoken. Dit komt bij alle pezen voor. Dit zorgt in de meeste gevallen voor een pijnlijke bewegingsbeperking, soms ook met een zichtbare zwelling doordat er een vochtcollectie in de peesschede ontstaat. In de eerste plaats moet een degelijke ontsteking met rust genezen. Bij aanhoudende klachten ondanks rust zou een minimale injectie met corticosteroïd gegeven kunnen worden.

De triggerfinger ontstaat door een ontstekingsreactie van de buigpees van één van de vingers en soms ook van de peesschede. Er ontstaat daardoor een verdikking van de pees waardoor deze niet meer mooi door de peesschede glijdt. Dit ontstaat ter hoogte van het gewricht van de vinger of duim naar de handpalm, aan de binnenzijde van de hand. Op een gegeven moment kan de pees zelfs vastlopen, waarbij de vinger moet worden geholpen zich te strekken. De oorzaak van de ontstekingsreactie is meestal niet duidelijk. Soms is er sprake geweest van een overbelasting.

Een ganglion is een afgesloten vochtcollectie. Deze kan uitgaan van een peesschede maar ook vanuit een gewricht. Er ontstaat een overproductie van vocht dat onder spanning komt en een weg naar buiten zoekt. Een peesschede of het kapsel van het gewricht kan dan uitpuilen. Soms is dit ook door de huid te zien als een uitgesproken knobbel. Afhankelijk van de mate van spanning is deze knobbel hard of sponzig. Ganglionen kunnen zowel pijnlijk als pijnloos zijn. De overproductie van vocht is vaak een resultaat van een prikkeling van de slijmvliesbekleding van de peesschede of het gewricht. Door inspuiting van corticoiïd kan deze prikkeling genezen en zal het ganglion verdwijnen.

Dit is een minder algemeen bekende, maar in onze praktijk veel gevonden, blessure. Wanneer een spier heftig of langduring wordt overbelast ontstaan er irritaties in de spier, deze irritaties zorgen voor een verminderde functie van de spier waarbij de conditie en kracht van de spier achteruit gaan. Wanneer men die spier toch zodanig belast dat deze afwijking telkens wordt geprikkeld geeft dat pijn. Vaak op het moment zelf maar regelmatig ook pas na de inspanning. Wanneer deze afwijkingen onbehandeld blijven breiden de klachten zich vaak uit in de omliggende spieren en op de lange duur kunnen zich myogolosen (spierverhardingen) vormen. Surmenage laesies zijn echografisch goed zichtbaar te maken. Bij vergelijking met MRI van deze afwijkingen blijkt dat zij daarop niet zichtbaar zijn. De surmenage laesies zijn herkenbaar door de verandering van de normale vezeltekening van de spier. Deze is op de plaats van de laesie wat rommelig getekend ten opzichte van de normale ordelijke structuur. Vaak gaat dit ook gepaard met een verdikking van de spier. Deze plaatsen zijn bij het aandrukken van buitenaf pijnlijk. Deze surmenage laesies laten zich doorgaans met goed succes behandelen door middel van corticoisteroïd injecties.