Parallel aan de wervelkolom loopt beiderzijds een grote spiergroep. De erector spinae (of erector trunci), lange rugspier. Meer naar de flank vinden we de schuine buikspieren, resp. obliquus externus en internus. Vanaf de wervelkolom naar de ribben ligt de serratus posterior. Over het heiligbeen (sacrum) ligt een stevige pezige plaat. Aan deze peesplaat hechten vele rug-, flank- en bilspieren aan. Problemen in deze spieren veroorzaken tractie op deze peesplaat, hetgeen vaan de oorzaak is van lage rugpijn of SI-pijn.

Regelmatig is er een overlap van klachten met de heup/bil/bovenbeen regio

Overbelastingsstrengen in de spier – Surmenage laesies
Dit is een minder algemeen bekende, maar in onze praktijk veel gevonden, blessure. Deze afwijkingen kunnen worden gevonden in alle verschillende spiergroepen. Wanneer een spier heftig of langduring wordt overbelast ontstaan er irritaties in de spier, deze irritaties zorgen voor een verminderde functie van de spier waarbij de conditie en kracht van de spier achteruit gaan. Wanneer men die spier toch zodanig belast dat deze afwijking telkens wordt geprikkeld geeft dat pijn. Vaak op het moment zelf maar regelmatig ook pas na de inspanning. Wanneer deze afwijkingen onbehandeld blijven breiden de klachten zich vaak uit in de omliggende spieren en op de lange duur kunnen zich myogolosen (spierverhardingen) vormen. Surmenage laesies zijn echografisch goed zichtbaar te maken. Bij vergelijking met MRI van deze afwijkingen blijkt dat zij daarop niet zichtbaar zijn. De surmenage laesies zijn herkenbaar door de verandering van de normale vezeltekening van de spier. Deze is op de plaats van de laesie wat rommelig getekend ten opzichte van de normale ordelijke structuur. Vaak gaat dit ook gepaard met een verdikking van de spier. Deze plaatsen zijn bij het aandrukken van buitenaf pijnlijk. Deze surmenage laesies laten zich doorgaans met goed succes behandelen door middel van injecties met een mengsel van verdoving en een ontstekingsremmer.